Ali Sami Alkış'ın Star gazetesinin Pazar ekinde aktardığı ilginç olay...

Kenan Evren’e yutturulan gümüş madalya hikáyesi

1980 ihtilalinin ilk yıllarında, Kenan Evren’in her sözü, ‘Kanun hükmünde kararname’ gibiydi... Herkesin ondan ödü kopardı. Kenan Evren, daha ihtilalin ilk yılında bir karar almıştı. Katılan ülke sayısı en az sekiz olmak üzere uluslararası turnuvalarda madalya kazanan sporcuları köşkte kabul edecek, onlara armağan verecekti.

Elini ilk çabuk tutan Boks Federasyonu’ydu... Başkan Cemil Erkök derhal bir turnuva düzenlemeyi düşündü. 1981 yılı Atatürk’ün 100. doğum günüydü. Bunun şerefine, Uluslararası Altın Kemer Boks Turnuvası düzenlemek için kolları sıvadı. Ancak kısa sürede katılacak ülke bulmak için zorlanmaya başladı. Zaten bu işler en az bir yıl evvelinden toparlanır, hemen iki ay içinde düzenlenmesi mümkün değildir.

Cemil Erkök altı ülke bulmuştu ama Evren’in istediği gibi sekiz ülkeyi denkleştiremiyordu. O günlerde Sinop’ta Amerikan üssü vardı ve orada eski boksörlerden Daniel Diaz görev yapıyordu. Faal sporu çoktan bırakmış olmasına rağmen ondan turnuvaya katılmasını rica ettiler. Biraz da para verip zar-zor kabul ettirilince, ülke sayısı yediye çıktı. Üstelik ‘Turnuvaya ABD de katılıyor’ demek havalı olacaktı.

ÜLKE SAYISI TAMAM

Ancak sekizinci ülkeyi bulmakta zorlandılar. Bizimkiler, Macaristan Boks Federasyonu Başkanı’nı telefonla arayarak, turnuvaya bir ekip göndermesini istediler. Macarlar ‘Şu anda dünyanın dört bir tarafında altı ayrı takımımız dövüşüyor. Elimizde hazır boksör yok’ dedi. Bizimkiler ‘Bari bir tane gönderin’ diye ısrar edince, mecburen kabul ettiler. Turnuva 3-6 Aralık 1981 tarihlerinde Ankara’da yapılacaktı. Ancak Macarların gönderdiği Lorazki Guyula adlı boksör sorun oldu. Çünkü 91 kiloydu. Türkiye dahil hiçbir ülkenin 91 kilo sıkletinde boksörü yoktu. Tek kalmıştı.

Kısaca EABA diye bilinen Avrupa Boks Birliği’nin Başkanı Bernard da davetliydi. Onun yanına koşup Macar boksörü ağır sıklette dövüştürmek istediklerini söylediler. Bernard kızdı ‘Öyle şey olur mu? Sabah tartılarında 150 gram fazla gelen boksörleri eliyoruz. Adamı 10 kilo fazlası olanla nasıl dövüştürürüz. Hem sonra uluslararası kurallara göre, ev sahibi tüm sıkletlerde boksör çıkarmak zorundadır. Bulacaksınız...’

Bu sorun çıktığında, müsabakalar başlamıştı bile... Bernard’ın itirazı üzerine çok acele bir boksör bulunması gerekiyordu. İki yıl evvel boksu bırakmış olan Şeref Çalışkan adlı eski bir sporcunun, Karagücü’nde askerlik yaptığını öğrendiler. Acilen onu mili takıma çağırdılar. Ancak kilo fazlası vardı. Üst üste eşofmanlar giydirilip, kamp yapılan Stad Oteli’nin merdivenlerinden terlesin diye indirilip çıkarıldı. Birkaç gram daha kaybedilmek uğruna saçları kazındı, koltuk altı ve etek tıraşı yapıldı. Kusturuldu... Nihayet ideal kiloya getirilip, ringe yetiştirildi.

Maç başlar başlamaz, Macar Guyula bizimkine bir yumruk çıkardı. Şeref Çalışkan daha birinci saniyede yediği bu ilk ve son yumrukla yere çuval gibi yıkıldı. Böylece dünya boks tarihinin en erken nakavtı gerçekleşti.

Ama bizimkiler seviniyordu... O sıklette başka boksör olmadığı için bizimki otomatik olarak gümüş madalya kazanmıştı. Yöneticiler 12 Eylül hareketinin başkumandanı, ülkenin tartışmasız tek hakimi ve en büyük otoritesi Kenan Evren’in huzuruna çıkacaklardı. Onlar sevinmesin de kim sevinsin? O günlerde özel televizyonlar yoktu. Tek tabanca yayın kurumu olan TRT, Çankaya Köşkü’ndeki ödül törenini ana haber bülteninin ilk haberi sunuyordu. Madalyanın nasıl kazanıldığından habersiz olan Kenan Evren, daha birinci saniyede yediği yumrukla nakavt olan Şeref Çalışkan’ın boynuna çelenk takıyor ve ‘Evladım, başarılarının devamını diliyorum’ diyordu.

Star-Pazar