Bir dönem sadece üretildiği kentin sınırları içinde kalan, ancak şimdilerde farklı lezzetleriyle her tür tüketiciye ulaşabilen, bu kendine özgü 23 peynir şöyle:

Mihaliç (kelle) peyniri, keçi peyniri, Erzincan tulum (şakak) peyniri, İzmir tulum peyniri, Van otlu peyniri, lor, Urfa beyaz peyniri, dil peyniri, Çerkez peyniri, Abaza peynirleri, tel (civil) peyniri, çökelek, Yozgat çanak peyniri, külek peyniri, Hatay cara (testi) peyniri, örgü peyniri, golot peyniri, İstanbul çayır peyniri, Manisa çayır peyniri, Ordu torba peyniri, Giresun imansız peyniri, Kars gravyer peyniri ve Denizli yörük peyniri.

Zeytin çeşitlerinin isimleri ve tatları da bölgeden bölgeye farklılık gösteriyor.

Ege bölgesinde yetiştirilen zeytinler; Ayvalık, çekişte, çilli, domat, edincik su, İzmir sofralık, kiraz, memecik, memeli ve uslu isimleriyle tanınırken, Marmara bölgesinde yetiştirilen zeytinler isimleri de, çelebi, Gemlik, mürsel su, samanlı olarak adlandırılıyor.

Akdeniz bölgesinde yetiştirilen zeytin türleri, büyük topak ulak, sarı haşebi, sarı ulak ve tavşan yüreği biçiminde, Güneydoğu Anadolu bölgesinde yetişenler de eğri burun, halhal, kalem bezi ve kan çelebi olarak tanınıyor