ler geliştirdi.

Yeni ürünün petrol kökenli, yüzlerce yıl bozulmadan doğada kalabilen lerin, ambalaj teknolojisinde yeni bir dönem açması hedefleniyor.

ve TÜBİTAK desteği yürüttüğü projenin endüstriye uygulanabilmesi konusunda son dönemde önemli veriler elde ettiklerini, çalışmalarının içerdiği iki ayrı yenilik nedeniyle patent başvurusu yapacaklarını bildirdi.

Dünya genelinde yaşanan enerji krizi ve endüstrileşme sonucu oluşan çevre sorunlarının, "yeşil kimya" kavramını yaygınlaştırdığını anlatan Bakır, çeşitli bilim çevrelerinin petrolün 40 yıl içinde biteceğiyle ilgili görüşlerinin giderek önem kazandığına da işaret ederek şöyle dedi:

"Bu bitişi pek çok kişi sadece 'taşıt araçlarında kullanılan benzinin kalmaması' olarak algılıyor. Oysa benzin, petrol ürünleri içinde yalnızca küçük bir bölümü oluşturuyor. Petrol bittiğinde önemli bir petrokimya ürünü olan ve PVC'den polietilene kadar pek çok endüstriyel plastiğin de üretimi duracak"

Bakır, teknolojik olarak gelişmiş ülkelerde yeni kurulmaya başlanan biyo-rafinerilerde genellikle tarım -orman ürünü ya da atığı gibi bitkisel hammaddelerin kullanıldığını belirtirken, kendilerinin de biyo- ler, antimikrobik özellikleri nedeniyle özellikle gıda paketlemesi için son derece elverişli. Çalışmamızda biyofilm üretimi üzerinde durduk. Bu biyo-filmler günümüzde petrokimya ürünü diyebileceğimiz bu ürün, doğada kendi kendine yok olabiliyor. Ayrıca yüzlerce yıl bozulmadan doğada kalabilen plastiklerin neden olduğu çöpleri önemli ölçüde azaltabilir hatta yenebilir de." bilgisini verdi.